8 Eylül 2012 Cumartesi

ANNE!

ANNE!

Sen masumluğumsun anne,

Sen bebekliğim ,sen çocukluğumsun...



Sen her sıkıştığımda gittiğim kulsun!
 
Her zaman güvendiğim ve sığındığım..



Sen pişmanlıklarımsın anne,

Uyarılarından tavsiyelerinden kaçtığım..



Sen kızgınlıklarımsın da,

Çünkü artık büyüdüm ve o masum çocuğun yok   anne!



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder