11 Nisan 2012 Çarşamba

BİR ANDA..



BİR ANDA..

Yagmur atıştırmaya başladı,ellerimi semaya diktim; avuçlarıma gelsin diye..



    Şemsiyem vardı devam ederken yoluma alsam mı onu diye düşündüm ama yok ben sevmem ki çok fazla şemsiyeyi, almayayım dedım ,yagmurda ıslanmak o damlaların bana gelmesıne engel olan şemsiyeyi taşımaktan daha iyiydi ve bir anda Rahmet in Gazap'a dönüşebilecegıni gördüm,yagmur dolu olmuştu ve şiddetli bi şekilde büyük tanelere  dönüşerek yagıyordu..hatta öyle ki kolumu bile acıtmıştı..içimden niyeyse 
 'Rahmetin Gazaba dönüştügü an 'dedim.


Evet ALLAH Rahmet dolu ama Gazabı da yok değil ve biz birşeylerın kıymetını bılmezsek Rahmetlerin yerini Gazap alabilir..

Yagmurla gelen asfalt kokusuna sevınırken,kolumun acımasına da çok üzülmüştüm ,yoksa bişey yaptığımdan mı bu acıyı hissetmiş ve üzülmüştüm bilemiyorum..ama elbet birşey yapmışımdır..
 'Nolur Sen bizlere Rahmetinle muamele et RABBİM,gazabınla değil..'

Yurda uğradım,şemsiyeyi aldım,zaten çok ıslanmıştım daha fazla ıslanmaya ve acı çekmeye gerek yoktu değil mi..Artık şemsiye gerekiyordu benim için :)
Dışarıya çıktığımda ise ne dolu,ne yağmur...
Açmaktan vazgeçip kapattığım ve yine kullanmam nasib olmayan şemsiyem :) , asfalt kokusu,biraz ıslanmışlık ve üşümüşlük...Ama sanmayın var bir sitem hayır,biraz huzur,biraz hüzün biraz da sorgulama sadece...


                                                                                                                                           

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder