11 Nisan 2012 Çarşamba




EY ARKADAŞ..

Öyle bir şiir olsun,
Alıp götürsün uzaklara..
Bir yanda ılık rüzgar,bir yanda yapraklar...
Hafif soğuk bir hava,omuzlarını çekerek yürü sokaklarda..
***
Çok mu dertlisin neden bu hava bu hüzün?
Kırıldı mı kalbin ,ney incitti seni..
Hadi anlat,hadi..
*
Neyi anlatayım,hangisini..
Aslında yok birşey ya,herzamanki gibi..
Başlasam konuşmaya susmam zor olur..
Sonra sen de ..sen de söylersin tipik şeyleri..

Biliyorum yardımcı olmak istiyorsun
Takma, boşver diceksin sen de ama sonra..
Sen de kıracaksın beni..
Anlattıklarım sıradanlaşacak,sabrın kalmayacak
Sen de kaybaedeceksin beni,ben de seni..
O yüzden bu sefer ne sen sor ne ben anlatayım
Aslında;
Derdin olmaması bile dertken hangisini anlatayım..
*
Hadi gel ,gir koluma sen de çek omuzlarını boynuna
Üşüyelim biraz sonra geçelim bir kenara..
Seyre dalalım,semayı,ağaçları,insanları..
Ne sen konuş ne ben ..
Sessizce dinleyelim birbirimizi..kendimizi
Huzuru bulalım ve sonra gidelim..
*
Peki..
Huzuru bulalım,sessizce dinleyelim birbirimizi..kendimizi..


Sevgili arkadaşlarıma.. :)                                                                                                               -gülnihal-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder